Nawóz ogrodniczy pod iglaki Ogród 2001:

• jest nawozem o odczynie kwaśnym,
• zawiera kompletny zestaw makroskładników i mikroelementów pokarmowych, 
• przeciwdziała brązowieniu igieł,
• zapewnia optymalny wzrost i prawidłowe wybarwienie roślin,
• poprawia zimotrwałość,
• granulacja nawozu oraz odpowiednia forma zawartych składników gwarantują długotrwałe działanie.

Skład nawozu ogrodniczego pod iglaki Ogród 2001

Według WE

NPK(CaMgS) 5-9-12-(5-4-30) z B, Cu, Fe, Zn

Według CE

PFC 1(C)(I)(a)(ii): Wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy z mikroskładnikami
NPK (Mg) 5-9-12 (3) nawóz zawierający mikroskładniki pokarmowe (B), (Cu),
(Fe), (Zn)

Składniki mineralne niezbędne do prawidłowego wzrostu iglaków:

Azot – wpływa na wzrost i rozwój iglaków, intensyfikuje formowanie się nowych przyrostów, zwiększa zawartość chlorofilu w igłach i decyduje o ciemnozielonej barwie.

Fosfor – jest szczególnie ważny we wczesnych fazach wzrostu, stymuluje rozwój systemu korzeniowego oraz korzystnie wpływa na gospodarkę wodną rośliny.

Potas – korzystnie wpływa na przebieg fotosyntezy i zawartość chlorofilu. Zwiększa również grubość ścian komórkowych iglaków i tym samym odporność na choroby i szkodniki, suszę oraz wytrzymałość na przymrozki.

Magnez – jest składnikiem chlorofilu, zwiększa intensywność zielonej barwy iglaków.

Mikroskładniki pokarmowe (bor, miedź, żelazo, cynk) – wspomagają fotosyntezę, korzystnie wpływają na wzrost i wygląd iglaków.

Stosowanie nawozu ogrodniczego do tui:

Nawóz ogrodniczy pod iglaki Ogród 2001 należy stosować w łącznej dawce 40-60 g/m², dwukrotnie w ciągu sezonu, tj. wczesna wiosną (1/2 dawki) przed rozpoczęciem wegetacji (w marcu lub w kwietniu) oraz latem, rozsypując nawóz w promieniu nieco większym od średnicy korony. Rośliny posadzone we wszelkiego rodzaju donicach należy zasilać stosując 5-7 g nawozu pod średniej wielkości iglaki (pojemnik 3-5 l). Większość iglaków bardzo dobrze reaguje na ściółkowanie. Najczęściej ściółkuje się przestrzeń wokół rośliny kilkucentymetrową warstwą kompostowanej kory drzew iglastych, trocinami, węglem brunatnym, rzadziej żwirem. Zabieg ten ogranicza rozwój chwastów w pobliżu rośliny, a także zmniejsza parowanie wody i poprawia strukturę gleby. Zabezpiecza również korzenie przed działaniem mrozu.